بسم الله النور
   امشب دلم بد جور هوای شهدا رو کرده بود
   راستش تو عمرم شعر نگفته بودم.این اولین شعر عمر من هست
   که خداروشکر درباره ی شهدا رقم خورد.
   این شعر از زبون همرزم شهید هست خطاب به دوست شهیدش:

 

   دلم میخواست که پیش تو میمردم

   چفیه اتو به مادرت سپردم 

   قمقمه ی آبو تا دخترت دید،

   فوری با سوز و ناله از جاش پرید
   
   همش میگفت عمو ،بابا جونم کو؟! 

   با پاهای برهنه تا به حیاط دوید

   نشستم و دستی به روش کشیدم

   هی موهاشو به یاد تو بوئیدم

   با بغضی که امون بهم نمی داد،

   قصه ی بابای سربریده رو کشیدم

 

   نور نوشت : شهدا شرمنده ایم....

 

نوشته شده در چهارشنبه 91/12/2ساعت 11:8 عصر توسط فاطمه کریمی نظرات ( ) |