سلام فاطمه ي عزيز...
نميدانم، به خانه ي خدا و شهر پيامبر مشرف شده اي يا نه... من، هنوز لايق نشده ام... اما، زياد از زيبايي هاي شهر پيامبر و کوچه ي بني هاشمي شنيده ام... زيبايي هايي که ميگويند، امروز ديگر نيست...
معلممان مي گفت: قديم ترها که خانه ي علي و زهرا، هنوز پابر جا بود و محل امن و راحتي بود براي شيعيان و محبين آنها، يک گوشه ي خانه شان ، از آن گوشه هاي دنجي که دل تو و من و خيلي هاي ديگر دوست دارد برود آنجا و بست بنشيند و زل بزند به درب خانه و محل بازي و رشد حسن و حسين و زينب، هميشه دلش را جذب مي کرد و مي شد محل خاکي شدن چادرش... اما... امان از بي دين هايي که به خانه ي مولا هم رحم نکردند و همين يک حريم صميمانه را هم از ما گرفتند...
من هم دلم يک بغل بقيع مي خواهد و يک بغل پر، نرگس و ياس...
حامل نور...! باراني که شدي، براي ما هم دعا کن...
دست مادر به همراهت...