سلام عليکم.لطف و کرامت آقا اقيانوسي بس ژرف است.نا اميد مباشيد که هر چه خدا خواست همان خواهد شد .احساس شما خواهر خوبم رو درک ميکنم .از بين الحرمين گفتيد و اشک ما جاري شد .باري بهشت روي زمين است.انشاالله که قسمت شما بشه و مشرف بشيد ولي يه چيزي خدمتتون بگم .اونهايي که مشرف شدن بهتر درک ميکنن.وقتي وسط بين الحرمين گير ميکني ديگه واسه خودت نيستي آدم ميمونه که کدوم طرف بره منکه اينجور بودم..مونده بودم که کدوم طرف برم گاهي برميگشتم سمت حرم آقا ابوالفضل (ع) و دوسه قدمي ميرفتم و دوباره برميگشتم سمت حرم آقا امام حسين(ع) و ياز دوسه قدم ميرفتم و دوباره برميگشتم طرف حرم آقا ابوالفضل(ع) مونده بودم کدوم طرف برم رو به هر سمت ميکردم با اشتياق فراوان حرکت ميکردم اما ميل به هر دو حرم اراده رو ازم گرفته بود متوسل شدم به خود آقا ابوالفضل العباس(ع)و در دلمن اينجوري افتاد که آقا ابو.الفضل (ع) ميخوان که من اول برادرشون آقا امام حسين(ع) رو زيارت کنم رو بطرف حرم آقا امام حسين(ع) کردم و رفتم ضريح شش گوشه رو بغل کردم و..............و بعد رفتم حرم آقا ابوالفضل العباس..جاتون خالي زيارتي کردم و انگار آقا دوست نداشت من برم..وقت و زمان و ...برام ديگه معنا نداشت همينجوري دوزانو روبروي ضريح مطهرشون ساعتها نشستم و اشک ريختم ولي خواهرم اينو خدمتتو.ن عرض کنم که مثل اينجا و الان نتوستم گريه کنم فقط اشکم سرازير بود و بغضي دلنشين .بعدها از اهل دلي پرسيدم گفتند اون هم از کرم آقا هست که اگه اجازه بدن زواراشون گريه کنن احتمال مرگشون هست ..اگه الان اشگتون جاري شد خدا رو به همون اشک بي رياتون قسم ميدم که اگه به خير و صلاحتون هست قسمتتون کنه .يا علي مدد.