حامل نور ...
سحرگاهی که دل به معبود داده باشی ارامشی بی بدیل نصیب تو و دلت میشود که انگار هیچ غمی از ازل نبوده و نیست و تا ابد هم نخواهد بود ، خدای مهربانم ، حالا وقتی مثل کودکی ام با نام مهربان صدایت میکنم،تفاوت دارد ، زیرا حالا با یقین کامل و اگاهانه به مهربانیت اینگونه صدایت میزنم ؛ مهربان خدای من ، عفو کن مرا بخاطر غفلتم بخاطر بی ادبی ام ، بنده ات ناسپاسی کرد و تو باز هوایش را داشته ای ! بنده ات سر کشی کرد و تو دست بر سرش کشیدی ! بنده ات غفلت کرد اما تو هر لحظه یاریش کردی ! میدانم میبخشی تو بخشنده ای ، تو برای بنده هایت کم نمیگذاری ، رو سیاهم ای غفار الذنوب، پروردگارم تو هیچگاه ابروی بنده ی خاطی ات را نمیبری، اری تو ستار العیوبی تو مهربان خدای منی ... کمکم کن ؛کمکم کن تا غافل نشوم ! من عبد ذلیل تو ام ، اگر یاری تو نباشد نمیتوانم.... "معبود من میپرستمت " 
| Design By : Pichak |
